Ας μιλήσουμε για τα Πομεράνιαν

Με καταγωγή από σκύλους για έλκηθρα - αν και πολύ μικρότερα σε μέγεθος σήμερα – τα Πομεράνιαν είναι έξυπνα, παιχνιδιάρικα και γεμάτα ενέργεια. Γνωστά για τα αλεπουδίσια πρόσωπά τους, τα «χαμογελαστά» χαρακτηριστικά και το πλούσιο τρίχωμά τους – για να μην αναφέρουμε τη χαρακτηριστική «χαίτη» γύρω από τον λαιμό – διαθέτουν επίσης μια φουντωτή ουρά που συμπληρώνει την εικόνα. Καθώς βρίσκονται πάντα σε εγρήγορση όταν πλησιάζουν άγνωστοι, είναι και εξαιρετικοί σκύλοι φύλακες. Έχουν τη νοοτροπία ενός μεγάλου σκύλου σε ένα σώμα μικρού σκύλου.

Επίσημο όνομα: Πομεράνιαν

Άλλα ονόματα: Ζβέργκσπιτζ, Τόι Σπιτζ, Πομ

Προέλευση: Γερμανία

Ασπρόμαυρη φωτογραφία Πομεράνιαν που κάθεται κοιτάζοντας την κάμερα
  • Τάσεις για σάλια

    1 out of 5
  • Ανάγκες για περιποίηση τριχώματος

    4 out of 5
  • Επίπεδο αποβολής τριχών

    4 out of 5
  • Τάσεις να γαβγίζει

    5 out of 5
  • Επίπεδο ενέργειας*

    1 out of 5
  • Συμβατότητα με άλλα κατοικίδια

    2 out of 5
  • Ζεστός καιρός

    2 out of 5
  • Κρύος καιρός

    3 out of 5
  • Κατάλληλο για διαμέρισμα

    4 out of 5
  • Μπορεί να μείνει μόνος*

    2 out of 5
  • Οικογενειακό κατοικίδιο;*

    3 out of 5
* Σας συμβουλεύουμε να μην αφήνετε τα κατοικίδια ζώα μόνα τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η συντροφικότητα μπορεί να αποτρέψει τη συναισθηματική δυσφορία και την άτακτη συμπεριφορά. Μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για συστάσεις. Κάθε κατοικίδιο είναι διαφορετικό, ακόμη και στην ίδια φυλή. Αυτό το στιγμιότυπο των λεπτομερειών φυλής θα πρέπει να εκληφθεί ως ενδεικτικό. Για ένα χαρούμενο και υγιές κατοικίδιο με καλή συμπεριφορά, συνιστούμε την εκπαίδευση και την κοινωνικοποίηση του κατοικιδίου σας, καθώς και την κάλυψη των βασικών βιοτικών του αναγκών (και των κοινωνικών και συμπεριφορικών αναγκών). Τα κατοικίδια δεν πρέπει ποτέ να αφήνονται χωρίς επίβλεψη με ένα παιδί. Επικοινωνήστε με τον εκτροφέα ή τον κτηνίατρό σας για περαιτέρω συμβουλές. Όλα τα κατοικίδια είναι κοινωνικά και προτιμούν την παρέα. Ωστόσο, μπορούν να διδαχθούν να αντιμετωπίζουν τη μοναξιά από μικρή ηλικία. Ζητήστε τη συμβουλή του κτηνιάτρου ή του εκπαιδευτή σας για να σας βοηθήσει να το κάνετε αυτό.
Εικόνα Πομεράνιαν με πυρόξανθο τρίχωμα από το πλάι
ΑρσενικόςΘηλυκός
ΎψοςΎψος
18 - 30.5 cm18 - 30.5 cm
ΒάροςΒάρος
0 - 3.5 kg0 - 3.5 kg
Ηλικία ενήλικου
10 μηνών έως 8 ετών
Ώριμη ηλικίαΗλικία ηλικιωμένου
8 έως 12 ετών12 έως 22 ετών
Ηλικία νεογέννητου
Από τη γέννηση μέχρι τους 2 μήνες
Πομεράνιαν που τρέχει στο γρασίδι προς τη μεριά της κάμερας
1/7

Γνωρίστε το Πομεράνιαν

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη φυλή

Με δυναμισμό που υπερβαίνει το μέγεθός τους, τα Πομεράνιαν μπορεί να είναι πολύ μικρότερα από τους πρόγονούς τους που έσερναν έλκηθρα, αλλά διατηρούν την ίδια νοοτροπία. Τολμηρά, ορμητικά και ατρόμητα, έχουν επίσης μια ακόρεστη περιέργεια για τα πάντα γύρω τους. Γι' αυτόν τον λόγο γίνονται εξαιρετικοί φύλακες.

Από την άλλη πλευρά, τα Πομεράνιαν μπορεί να είναι μια φυλή που γαβγίζει λίγο παραπάνω. Έτσι, αν σας αρέσει η ησυχία και η ηρεμία ή έχετε ευαίσθητους γείτονες, μπορεί να μην είναι ο κατάλληλος σκύλος για εσάς.

Αλλά πέρα από αυτό, υπάρχουν πολλά στοιχεία που θα λατρέψετε στην προσωπικότητα των Πομεράνιαν. Έξυπνα και προσεκτικά, θέλουν πάντα να αλληλεπιδρούν με τους κηδεμόνες τους και είναι πολύ διασκεδαστικά. Επίσης, με μέγιστο ύψος μόλις 30,5 εκ., το Πομεράνιαν δεν χρειάζεται άπειρη άσκηση και προσαρμόζεται καλά στα περισσότερα σπίτια.

Το μικρότερο μέλος της οικογένειας σκύλων Γερμανικών Σπιτζ, που περιλαμβάνει το Σαμογιέντ, το Μάλαμουτ Αλάσκας και το Νορβηγικό Έλκχουντ, το Πομεράνιαν είναι γνωστό σε μερικές χώρες ως «Τόι Σπιτζ». Η φυλή που γνωρίζουμε σήμερα αναπτύχθηκε στη Γερμανία, πιθανώς τον 18ο αιώνα, αλλά σταδιακά μειώθηκε το μέγεθός της μέσω της επιλεκτικής εκτροφής.

Πολύ γρήγορα, το Πομεράνιαν απόκτησε μεγάλη δημοφιλία, με πολλούς διακεκριμένους λάτρεις. Ίσως η πιο αξιοσημείωτη από αυτούς να είναι η Βασίλισσα Βικτώρια, μια μεγάλη θαυμάστρια της φυλής που βοήθησε στην παγίωση της δημοφιλίας της (διαβάστε περισσότερα στην ιστορία των Πομεράνιαν, στην ενότητα Ιστορία της φυλής).

Με την παιχνιδιάρικη γοητεία τους, τα Πομεράνιαν έχουν γλυκύτατο ταμπεραμέντο και είναι απολαυστικά ως κατοικίδια. Επίσης, αν αναρωτιέστε πόσο ζουν, τα Πομεράνιαν έχουν ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια ζωής και διατηρούν τη γερή τους κράση ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν που το Πομεράνιαν περιλαμβάνεται στις πιο δημοφιλείς φυλές σκύλων «τόι» παγκοσμίως. Συγκαταλέγεται επίσης τακτικά στις λίστες με τους 20 πιο αγαπημένους σκύλους στον κόσμο.

Πομεράνιαν με μπεζ τρίχωμα που τρέχει στο γρασίδι
2/7

2 πράγματα για τα Πομεράνιαν

1. Ρίζες στη Λίθινη Εποχή

Με καταγωγή από το Γερμανικό Σπιτζ, οι ρίζες του Πομεράνιαν χρονολογούνται στη Λίθινη Εποχή. Ανασκαφές στη βόρεια Γερμανία έφεραν στο φως καλοδιατηρημένα δείγματα που θεωρείται ότι είναι οι αρχαιότεροι πρόγονοι της φυλής.

2. Επιβίωση στον Τιτανικό 

Το 1912, δύο Πομεράνιαν ήταν ανάμεσα στους μόλις τρεις σκύλους που επιβίωσαν από τη βύθιση του Τιτανικού. Τα δύο τυχερά ζώα, μαζί με τους κηδεμόνες τους, ήταν μεταξύ των επιζώντων που είχαν την τύχη να βρεθούν σε σωσίβια λέμβο. Στην ομώνυμη ταινία, η Ρόουζ απεικονίζεται στο τέλος της ταινίας να κρατάει ένα Πομεράνιαν.

Κοντινή ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός Πομεράνιαν
3/7

Ιστορία της φυλής

Για να επιστρέψουμε στην καταγωγή τους, οι Σκανδιναβοί πρόγονοι του Πομεράνιαν ήταν σκύλοι για έλκηθρα στην Αρκτική. Αυτά τα ανθεκτικά ζώα ήταν γνωστά ως Βόλφσπιτζ ή Σπιτζ και το Πομεράνιαν κατάγεται από το Γερμανικό Σπιτζ.

Έχοντας πάρει το όνομά τους από την ιστορική περιοχή της Πομερανίας (στη βόρεια Πολωνία και Γερμανία) από την οποία κατάγονται, η φυλή των Πομεράνιαν που γνωρίζουμε σήμερα θεωρείται ότι αναπτύχθηκε τον 18ο αιώνα. Τα Πομεράνιαν ήταν αρχικά πολύ μεγαλύτεροι σκύλοι και το μέγεθός τους μειώθηκε με επιλεκτική εκτροφή, ενώ εισήχθησαν και πολλά διαφορετικά χρώματα τριχώματος.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα Πομεράνιαν άρχισαν να αποκτούν δημοφιλία και πολύ γρήγορα ήταν περιζήτητα και από γαλαζοαίματους. Το πρώτο μέλος βασιλικής οικογένειας που γνωρίζουμε ότι είχε Πομεράνιαν ήταν η Βασίλισσα Σάρλοτ, σύζυγος του Βασιλέως Γεωργίου Γ' της Μεγάλης Βρετανίας. Τα δύο Πομεράνιάν της απαθανατίστηκαν σε πίνακες του Σερ Τόμας Γκέινσμπορο.

Αργότερα, και η Βασίλισσα Βικτώρια έγινε μεγάλη θαυμάστρια των Πομεράνιαν, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να δημιουργήσει το δικό της εκτροφείο. Με την επιρροή της, τα Πομεράνιαν είχαν και τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχών στο Crufts, τη διάσημη έκθεση μορφολογίας σκύλων του Ηνωμένου Βασιλείου, για αρκετά χρόνια.

Ο πρώτος όμιλος για τη φυλή ιδρύθηκε το 1891, στην πρώτη εκδήλωση Crufts και το πρότυπο της φυλής δημιουργήθηκε λίγο αργότερα. Έως το 1898, η φυλή είχε καταχωριστεί στις ΗΠΑ, στον Αμερικάνικό Κυνολογικό Όμιλο και αναγνωρίστηκε επίσημα εκεί το 1900. Φυσικά, τα Πομεράνιαν παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλή μέχρι σήμερα, τόσο στις εκθέσεις σκύλων όσο και στα σύγχρονα σπίτια.

4/7

Από το κεφάλι μέχρι την ουρά

Φυσικά χαρακτηριστικά των Πομεράνιαν

1
2
3
4
5

1.Πρόσωπο

Μικρό πρόσωπο με αλεπουδίσια χαρακτηριστικά και σκούρα καστανά μάτια με καθαρό και φιλοπερίεργο βλέμμα.

2.Σώμα

Κοντό σώμα μικρών διαστάσεων με επίπεδη ράχη.

3.Ουρά

Πλούσια, φουντωτή ουρά, συνήθως καμπυλωμένη πάνω στην πλάτη.

4.Τρίχωμα

Πυκνό, διπλό τρίχωμα με κοντή, πυκνή γούνα από κάτω και πιο μακρύ άνω στρώμα.

5.Τρίχωμα

Το χρώμα ποικίλλει από καστανό, λευκό, πορτοκαλί και γκρι μεταξύ άλλων.
Πομεράνιαν με πυρόξανθο τρίχωμα που περπατά στο γρασίδι προς τη μεριά της κάμερας
5/7

Πράγματα που πρέπει να προσέχετε

Από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της φυλής έως μια γενική επισκόπηση της υγείας τους, ακολουθούν ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία για τα Πομεράνιαν

Προτιμήστε σαμαράκι αντί για λουρί

Όπως και άλλοι μικρόσωμοι σκύλοι, τα Πομεράνιαν μπορεί να είναι επιρρεπή σε μια προοδευτική πάθηση, γνωστή ως σύμπτωση των τοιχωμάτων της τραχείας, η οποία συνδυάζει τον εκφυλισμό του χόνδρου της τραχείας με μια αποδυνάμωση της τραχειακής μεμβράνης που οδηγεί σε πιθανή στένωση των αεραγωγών. Παρότι η συγκεκριμένη πάθηση είναι κληρονομική, μπορεί να επιδεινωθεί από χρήση κολάρου και λουριού, ειδικά αν το Πομεράνιαν κινηθεί ορμητικά προς τα εμπρός ή εάν ο κηδεμόνας του το τραβήξει πολύ δυνατά προς τα πίσω. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν έναν κοφτό θόρυβο, βήχα, συριγμό ή δυσκολία στην αναπνοή και, σε σοβαρές περιπτώσεις, οι σκύλοι μπορεί επίσης να λιποθυμήσουν. Για αυτόν τον λόγο, είναι πάντα καλύτερο να επιλέγετε σαμαράκι. Εάν η πάθηση είναι σοβαρή, μια επιλογή είναι το χειρουργείο.

Η φροντίδα των μικρών ποδιών τους είναι επίσης σημαντική

Άλλο ένα κοινό πρόβλημα για τη φυλή των Πομεράνιαν είναι η εξάρθρωση της επιγονατίδας. Αυτή η πάθηση προκύπτει όταν η επιγονατίδα στο πίσω πόδι βγαίνει από τη θέση της. Αν και συνήθως επιστρέφει στη θέση της χωρίς κάποια παρέμβαση, κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, φθείρεται η επένδυση της άρθρωσης. Αυτό προκαλεί φλεγμονή και μπορεί να είναι αρκετά επώδυνο, με συμπτώματα όπως χωλότητα ή προσπάθεια του σκύλου να μην πατάει κάποιο πόδι καθώς περπατά. Προτείνεται η πραγματοποίηση ορθοπεδικών εξετάσεων δύο φορές το χρόνο, ειδικά καθώς η πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα σε μετέπειτα στάδιο. Ένα καλό μέτρο πρόληψης είναι να βεβαιώνεστε ότι το Πομεράνιαν σας διατηρεί το ιδανικό βάρος του. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθούν παυσίπονα ή να πραγματοποιηθεί χειρουργείο εάν χρειάζεται.

Οι κηδεμόνες θα πρέπει επίσης να προσέχουν την υγεία των ματιών

Άλλο ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να γνωρίζουν οι κηδεμόνες των Πομεράνιαν είναι ότι είναι επιρρεπή σε κάποια οφθαλμολογικά προβλήματα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν καταρράκτη, ξηροφθαλμία και προβλήματα στους δακρυϊκούς πόρους, μεταξύ άλλων. Καθώς αυτά τα προβλήματα μπορεί να επηρεάσουν την όραση εάν δεν πραγματοποιηθεί θεραπεία, είναι σημαντικό να αναζητήσετε συμβουλή επαγγελματία. Έτσι, εάν εντοπίσετε συμπτώματα όπως ερυθρότητα, ουλές ή μεγάλη ποσότητα δακρύων ή εάν ο σκύλος σας αρχίσει να τρίβει τα μάτια του, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρο σας. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να ληφθούν τα κατάλληλα βήματα εγκαίρως. Συνιστώνται επίσης τακτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι.

Υγιεινή διατροφή, πιο υγιής σκύλος

Όταν επιλέγετε φαγητό για ένα Πομεράνιαν, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη: την ηλικία, τον τρόπο ζωής, το επίπεδο δραστηριότητας, τη φυσιολογική κατάσταση και την υγεία του, συμπεριλαμβανομένων πιθανών ασθενειών ή ευαισθησιών. Η τροφή παρέχει ενέργεια για την κάλυψη των ζωτικών λειτουργιών ενός σκύλου και μια πλήρης διατροφική φόρμουλα θα πρέπει να περιέχει μια προσαρμοσμένη ισορροπία θρεπτικών ουσιών για να αποφευχθεί οποιαδήποτε ανεπάρκεια ή περίσσεια στη διαιτα, τα οποία και τα δύο θα μπορούσαν να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στον σκύλο. Οι παρακάτω συστάσεις αφορούν υγιή ζώα. Εάν ο σκύλος σας έχει προβλήματα υγείας, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας, ο οποίος θα σας προτείνει μια αποκλειστικά κτηνιατρική δίαιτα. Πρέπει να υπάρχει πάντα διαθέσιμο καθαρό και φρέσκο νερό για την υποστήριξη της καλής ουρικής συχνότητας. Σε ζεστό καιρό και ειδικά όταν κάνετε γυμναστική έξω με τον σκύλο σας, να έχετε μαζί σας νερό για τα συχνά διαλείμματα νερού του σκύλου.

Οι απαιτήσεις ενός κουταβιού Πομεράνιαν από άποψη ενέργειας, πρωτεΐνης, ανόργανων στοιχείων και βιταμινών είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές ενός ενήλικου σκύλου. Χρειάζεται ενέργεια και θρεπτικές ουσίες όχι μόνο για να συντηρήσει το σώμα του, αλλά και για να αναπτυχθεί και να δυναμώσει. Μέχρι να γίνουν 8 μηνών, το ανοσοποιητικό σύστημα των κουταβιών Πομεράνιαν αναπτύσσεται σταδιακά. Ένα σύμπλεγμα αντιοξειδωτικών - συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης Ε - μπορεί να βοηθήσει στη στήριξη της φυσικής τους άμυνας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μεγάλων αλλαγών, ανακαλύψεων και νέων συναντήσεων. Οι πεπτικές τους λειτουργίες είναι επίσης διαφορετικές από εκείνες των ενήλικων Πομεράνιαν: το πεπτικό σύστημά τους δεν είναι ακόμα ώριμο, επομένως είναι σημαντικό να παρέχουμε εξαιρετικά εύπεπτες πρωτεΐνες που θα χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. Η ισορροπημένη πρόσληψη φυτικών ινών, όπως το ψύλλιο, μπορεί να διευκολύνει την εντερική διέλευση και να συμβάλει στην καλή ποιότητα κοπράνων.

Ομοίως, τα δόντια ενός κουταβιού – ξεκινώντας από τα νεογιλά δόντια ή τα πρώτα δόντια και μετά τα μόνιμα δόντια – είναι ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επιλογή του μεγέθους, της μορφής και της σκληρότητας της κροκέτας. Αυτή η φάση ανάπτυξης σημαίνει επίσης υψηλές ενεργειακές ανάγκες, επομένως η τροφή πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια (εκφρασμένη σε Kcal/100 γρ. τροφής), ενώ οι συγκεντρώσεις όλων των άλλων θρεπτικών ουσιών θα είναι επίσης υψηλότερες από τις κανονικές σε μια ειδικά διαμορφωμένη τροφή ανάπτυξης. Συνιστάται να χωρίζετε την ημερήσια δόση σε τρία γεύματα την ημέρα έως ότου συμπληρώσουν τους έξι μήνες και, στη συνέχεια, να αλλάξετε σε δύο γεύματα την ημέρα.

Οι κύριοι διατροφικοί στόχοι για τα ενήλικα Πομεράνιαν είναι οι εξής:

Η διατήρηση ενός ιδανικού σωματικού βάρους χρησιμοποιώντας εξαιρετικά εύπεπτα συστατικά και κρατώντας σε λογικά επίπεδα την περιεκτικότητα σε λίπος

Η διατήρηση της υγείας και της ομορφιάς του δέρματος και του τριχώματος με την εμπλουτισμένη προσθήκη απαραίτητων λιπαρών οξέων (ειδικά του EPA-DHA), απαραίτητων αμινοξέων και βιταμινών Β.

Μετά την ενηλικίωσή τους, οι πολύ μικροί σκύλοι όπως τα Πομεράνιαν μπορεί να είναι επιρρεπή σε δυσκοιλιότητα. Αναζητήστε μια διατροφή με ισορροπημένη πρόσληψη ινών, συμπεριλαμβανομένου του ψύλλιου, για να διευκολύνετε την εντερική διέλευση και με εξαιρετικά εύπεπτες πρωτεΐνες για καλή ποιότητα των κοπράνων.

Το μέγεθος της κροκέτας θα πρέπει να είναι πολύ μικρό και προσαρμοσμένο στις μικροσκοπικές σιαγόνες των Πομεράνιαν για να μπορούν να πιάνουν εύκολα την τροφή στο στόμα τους. Μια τέτοια κροκέτα μπορεί να φαίνεται και πιο ορεκτική σε αυτά τα ιδιότροπα στο φαγητό σκυλάκια. Οι σκύλοι πολύ μικρόσωμων φυλών είναι επιρρεπείς στον σχηματισμό πετρών στο ουροποιητικό τους σύστημα, επομένως συνιστάται μια διατροφή που θα υποστηρίζει την υγεία του ουροποιητικού.

Είναι σημαντικό να αποφεύγετε να ταΐζετε τα Πομεράνιαν ανθρώπινες τροφές ή λιπαρά σνακ. Αντίθετα, μπορείτε να τα επιβραβεύετε με μια κροκέτα που θα την πάρετε από την ημερήσια δόση φαγητού τους, προκειμένου να αποτρέψετε την υπερβολική αύξηση βάρους. Είναι επίσης σημαντικό να ακολουθείτε αυστηρά τις οδηγίες ταΐσματος που αναγράφονται στη συσκευασία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα στειρωμένα Πομεράνιαν, καθώς η στείρωση είναι ένας παράγοντας για τους υπέρβαρους σκύλους.

Μετά τα 8 χρόνια, τα Πομεράνιαν θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τα πρώτα σημάδια γήρανσης. Μια διατροφή εμπλουτισμένη με αντιοξειδωτικά βοηθά στη διατήρηση της ζωτικότητας, και βασικές θρεπτικές ουσίες, όπως η ταυρίνη, υποστηρίζουν την καλή καρδιακή λειτουργία. Η γήρανση συνοδεύεται επίσης από μεταβολές στις πεπτικές ικανότητες και ειδικές διατροφικές απαιτήσεις. Συνεπώς η τροφή για τα ηλικιωμένα ΧΧΧ πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και Ε. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, βοηθώντας στην προστασία των κυττάρων του σώματος από τις επιβλαβείς επιπτώσεις του οξειδωτικού στρες που συνδέεται με τη γήρανση.

Πρωτεΐνη υψηλής ποιότητας. Σε αντίθεση με μια ευρέως διαδεδομένη παρανόηση, η μείωση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη στα τρόφιμα φέρνει μικρό όφελος στον περιορισμό της νεφρικής ανεπάρκειας. Επιπλέον, οι σκύλοι μεγαλύτερης ηλικίας δεν αξιοποιούν τις πρωτεΐνες που προσλαμβάνουν από τη διατροφή τους εξίσου καλά με τους σκύλους μικρότερης ηλικίας. Η μείωση της περιεκτικότητας σε φώσφορο είναι ένας καλός τρόπος για την επιβράδυνση της σταδιακής επιδείνωσης της νεφρικής λειτουργίας.

Μια υψηλότερη αναλογία των ιχνοστοιχείων σίδηρος, χαλκός, ψευδάργυρος και μαγγάνιο που βοηθούν στη διατήρηση της καλής κατάστασης του δέρματος και του τριχώματος.

Υψηλότερη ποσότητα πολυακόρεστων λιπαρών οξέων που βοηθούν στη διατήρηση της ποιότητας του τριχώματος. Οι σκύλοι μπορούν κανονικά να παράγουν αυτά τα λιπαρά οξέα. Ωστόσο, η γήρανση μπορεί να επηρεάσει αυτή τη φυσιολογική διαδικασία.

Καθώς μεγαλώνουν, οι σκύλοι παρουσιάζουν συχνότερα οδοντικά προβλήματα. Για να συνεχίσουν να τρώνε επαρκείς ποσότητες, το σχήμα, το μέγεθος και η σκληρότητα της κροκέτας πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στη σιαγόνα τους.

Πλάγια όψη ενός Πομεράνιαν με πυρόξανθο τρίχωμα στο γρασίδι
6/7

Φροντίδα για το Πομεράνιαν σας

Συμβουλές για την περιποίηση του τριχώματος, την εκπαίδευση και την άσκηση

Επειδή είναι τόσο μικροσκοπικά, τα Πομεράνιαν έχουν μικρότερες απαιτήσεις άσκησης από τον μέσο όρο. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθούν να χρειάζονται βόλτα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, ιδανικά δύο, ώστε να έχουν την ευκαιρία να τεντώσουν τα ποδαράκια τους και να μυρίσουν τον έξω κόσμο. Λόγω του μικρού μεγέθους των Πομεράνιαν, είναι καλύτερο να αποφεύγονται τα πάρκα σκύλων όπου μεγαλύτεροι σκύλοι μπορεί να τα χτυπήσουν άθελά τους ή όπου μπορεί και τα ίδια να προκαλέσουν ένα μεγαλύτερο ζώο. Όταν βρίσκεστε στον κήπο ή την αυλή σας, είναι σημαντικό να τα παρακολουθείτε στενά, καθώς αυτοί οι λιλιπούτειοι «Χουντίνι» είναι γνωστοί για την αγάπη τους για τις αποδράσεις, ακόμη και μέσα από μικρά κενά στην περίφραξη. Τα Πομεράνιαν έχουν την τάση να παίρνουν βάρος όταν φτάνουν στη μέση ηλικία, οπότε φροντίστε να παραμένουν δραστήρια, παρόλο που εκείνα θα θέλουν πιθανότατα να περνούν όλο τους τον χρόνο στην αγκαλιά σας.

Το πλούσιο τρίχωμα που θυμίζει αλεπού είναι σήμα κατατεθέν του Πομεράνιαν, όμως θα πρέπει να ασχολείστε μαζί του τακτικά για να διασφαλίσετε ότι θα παραμείνει εντυπωσιακό. Το ελαφρύ καθημερινό βούρτσισμα βοηθά στο να απομακρύνονται οι νεκρές τρίχες και να διατηρείται η λάμψη του. Επιπλέον, επειδή τα Πομεράνιαν έχουν διπλό τρίχωμα – ένα απαλό, πυκνό υπόστρωμα και μια εξωτερική στρώση από μακρύτερες τρίχες – είναι καλή ιδέα να τους προσφέρετε και ένα βαθύτερο βούρτσισμα μία φορά την εβδομάδα. Μια ολοκληρωμένη, επαγγελματική περιποίηση τριχώματος για το Πομεράνιαν σας, συμπεριλαμβανομένου ενός μπάνιου, συνιστάται κάθε τέσσερις έως έξι εβδομάδες. Καθώς το Πομεράνιαν μαδάει αρκετά, η τακτική περιποίηση θα σας βοηθήσει να κρατάτε τα χαλιά σας καθαρά από τρίχες για περισσότερο χρόνο. Διατηρείτε κοντά τα νύχια του, βουρτσίζετε τα δόντια του τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα (ιδανικά, μία φορά την ημέρα) και ελέγχετε τακτικά τα αυτιά του.

Καθώς είναι μια πολύ έξυπνη φυλή, το Πομεράνιαν ανταποκρίνεται εξαιρετικά σε ένα προσαρμοσμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης που παρέχει τόσο πνευματική όσο και σωματική διέγερση στον σκύλο. Επίσης, του αρέσει να παίζει παιχνίδια μαζί σας στο σπίτι. Οι σκύλοι που δείχνουν ικανότητα και προθυμία να προχωρήσουν περαιτέρω μπορούν να εκπαιδευτούν στην ευκινησία, την υπακοή και τη συνεργασία, ενώ κάποιοι μπορούν να γίνουν και πολύ καλοί σκύλοι θεραπείας. Πρέπει ωστόσο να έχετε κατά νου δύο πράγματα… Τα Πομεράνιαν έχουν την τάση να γαυγίζουν λίγο παραπάνω, κυρίως επειδή βλέπουν με καχυποψία τα άγνωστα πρόσωπα. Η κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία μπορεί να βοηθήσει σε αυτό. Επίσης μπορεί να αργήσουν λίγο περισσότερο από τον μέσο όρο να εκπαιδευτούν για τουαλέτα, επομένως είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται γενικά με υπομονή, καλοσύνη και συνέπεια.

7/7

Όλες οι πληροφορίες για τα Πομεράνιαν

Πηγές
  1. Κτηνιατρικά Κέντρα Αμερικής https://vcahospitals.com/
  2. Εγκυκλοπαίδεια για τον σκύλο της Royal Canin. Έκδοση 2010 και 2020
  3. Νοσοκομείο Κατοικιδίων Banfield https://www.banfield.com/
  4. Βιβλίο προϊόντων BHN της Royal Canin
  5. Αμερικανικός Κυνολογικός Όμιλος https://www.akc.org/

Κάντε like & κοινοποίηση αυτής της σελίδας