Porozmawiajmy o kotach bengalskich

Umaszczenie typowe dla dzikich kotowatych i żywe kolory kota bengalskiego sprawiają, że zdecydowanie wyróżnia się na tle populacji kotów domowych. Wyjątkowe umaszczenia nazywane marbled oraz spotted (marmurkowa, rozetowa) to tylko jedna z intrygujących cech rasy, obok ogromnej ciekawości i ogromnej energii. Choć mogą wydawać się niezależne, koty bengalskie silnie przywiązują się do opiekuna, bywają bardzo wylewne. Powstanie rasy zapoczątkowało na początku lat sześćdziesiątych skrzyżowanie kota domowego z dzikim kotem bengalskim. To wyjaśnia skomplikowany charakter rasy i zachwycający wygląd.

Oficjalna nazwa: kot bengalski

Inne nazwy: kot bengalski

Pochodzenie: Stany Zjednoczone

Widok z boku spacerującego kota bengalskiego, czarno-biała ilustracja
  • Długość okrywy włosowej

  • Nasilenie linienia

  • Potrzeby w zakresie pielęgnacji

  • Poziom energii*

  • Skłonność do wydawania odgłosów

  • Możliwość bycia domowym zwierzęciem towarzyszącym?*

  • Możliwość przebywania z innymi zwierzętami

  • Przystosowanie do pozostawania samemu w domu*

  • Dostosowanie do zmiennego środowiska (przebywający w domu / na zewnątrz)

* Zwierząt społecznych nie należy pozostawiać długo w samotności. Obecność ludzi może zapobiegać odczuwaniu niepokoju i niepożądanym zachowaniom. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub behawiorystą i uzyskaj więcej wskazówek. Każde zwierzę jest indywidualnością, nawet w obrębie rasy, dlatego ten opis cech charakterystycznych należy traktować jedynie jako wskazówkę. Zwierzę zdrowe, o dobrym samopoczuciu i odpowiednim zachowaniu to efekt szkolenia i socjalizacji, a także zadbania o jego potrzeby gatunkowe (w tym również potrzeby społeczne i behawioralne), co jest konieczne dla dobrostanu. Nigdy nie wolno pozostawiać zwierzęcia z dzieckiem bez nadzoru osoby dorosłej. Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat zachowania czy zdrowia skontaktuj się odpowiednio z behawiorystą lub lekarzem weterynarii. Zwierzęta społeczne, takie jak psy i koty, dla dobrego samopoczucia potrzebują towarzystwa. Natomiast odpowiednio przeprowadzony trening pozwala nauczyć je pozostawać spokojnie przez pewien czas w samotności. Po więcej informacji skontaktuj się z trenerem szkolenia psów lub behawiorystą. Odpowiednich specjalistów może też polecić twój lekarz weterynarii.
Kot bengalski
SamiecSamica
Wysokość w kłębieWysokość w kłębie
0 - 0 cm0 - 0 cm
Masa ciałaMasa ciała
4 - 6 kg3 - 5 kg
Etapy życia
Kot młodyKot dorosły
Od 4 do 12 miesiąca życiaOd 12 miesiąca do 7 roku życia
Kot dojrzałyKot starszy
Od 7 do 12 roku życiaPowyżej 12 roku życia
Widok z boku, kot bengalski chodzi po trawie
1/7

Poznaj kota bengalskiego

Informacje rasie

Jeśli jakaś rasa miałby pasować do określenia „ciekawski kot”, to najlepszy jest kot bengalski. Chętnie eksplorują otoczenie, chociaż bywają nieufne wobec nieznanych osób. W śród domowników zazwyczaj czują się dobrze i śmiało prezentują swoja zwinność.

Co jest najlepsze w życiu z kotem bengalskim? Z pewnością niezwykle efektowna sierść o eggostycznym umaszczeniu. Koty bengalskie jako jedyne koty domowe szczycą się umaszczeniem typowym dla dzikich kotowatych: lamparta, jaguara czy ocelota. Z kolei umaszczenie nazywane u kota bengalskiego śnieżnym przypomina irbisa, czyli panterę śnieżną. Wynika z działania genu recesywnego umaszczenia colourpoint, co powoduje pojawienie się białego lub jasnobrązowego wzoru. To bardzo rzadkie umaszczenie.

Mogą pojawić się też znaczenia marmurkowe lub nakrapiane. Pluszowa gruba sierść jest kolejną charakterystyczną cechą; niezależnie od odmiany wygląda niesamowicie.

Jeśli cenisz koty o niezwykłej energii, to zadecydowanie rasa dla ciebie. Wydaje się ze koty tej rasy na zawsze utrzymują kocięcą ciekawość świata. Efekt unikalnej krzyżówki z dzikim kotem, którego naturalnym domem była dżungla, pozostaje widoczny w wielu cechach kota bengalskiego. Są niezwykle zwinne i muskularne, a także bardzo silne i przy tym pełne wdzięku. Ta bardzo ceniona rasa, często określana jest jako wspaniała, urocza i zachwycająca.

Co ciekawe kot bengalski bardzo lubi wodę. Czasem wchodzi pod prysznic za człowiekiem, chętnie zagląda do wanny, umywalki czy kuchennego zlewu.

Kot bengalski z jasnoniebieskimi oczami, patrzy w obiektyw
2/7

Dwa fakty o kotach bengalskich

1. Pamiętny rok 1963

To jedna z najmłodszych ras kota domowego. Praca hodowlana rozpoczęła się w roku 1963, a w 1983 kot bengalski uzyskał status rasy eksperymentalnej w International Cat Association. Oficjalne uznanie rasy nastąpiło dopiero w 1991 roku.

2. Parę sztuczek

Nie myśl, że tylko psy potrafią uczyć się sztuczek: ten utalentowany kot też to potrafi. Kota można nauczyć siadania, zostawania, chwytania, a nawet bardziej skomplikowanych zadań, takich jak aportowanie. Kot może być w tym tak dobry, że wkrótce nie wiadomo już kto tu kogo trenuje.

Dwa koty bengalskie, jeden siedzi, drugi leży, ilustracja czarno-biała
3/7

Historia rasy

Rasa wzięła nazwę od dzikiego przodka kota bengalskiego, po którym nasz bohater odziedziczył efektowne umaszczenie. Takim sposobem część dzikości na zawsze wkroczyła do ludzkich domów. Historia zaczyna się w 1963 roku od pracy hodowlanej Jean Mill, miłośniczki kotów z Arizony. Hodowczyni, ceniąc urodę wielkich kotów, zdecydowała skrzyżować dzikiego kota bengalskiego z czarnym kotem domowym. Powstały tak kot usposobienie kota domowego, ale atletyzm przypominający kota dżungli.

Następnie Mill dalej prowadziła pracę hodowlaną z potomstwem pierwszej pary. Rasa bengalska była dalej rozwijana na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis, gdzie Mill doglądała kolejnych krzyżówek z kotami abisyńskim, birmańskim i egipskim mau.

Rasa zyskała bardziej przyjazny charakter i została wkrótce uznana za prawdziwego Rolls Royce'a kociego świata.

The International Cat Association w 1983 roku nadało rasie status eksperymentalny. Natomiast uznanie rasy nastapiło w roku 1991. Do rejestrów największej organizacji FIFe (Federation Internationale Feline) wpisano kota bengalskiego dopiero w 1999 roku.

4/7

Od czubka głowy po koniuszek ogona

Charakterystyka fizyczna kotów bengalskich

1
2
3
4
5

1.Uszy

Uszy szerokie u nasady, zaokrąglone, skierowane do przodu, małe lub średnie, ale nie duże.

2.Głowa

Głowa mała, nieco trójkątna.

3.Tułów

Smukłe, wydłużone, atletyczne i zwinne ciało.

4.Ogon

Gruby ogon równoważy ciało, zwęża się ku zaokrąglonemu końcowi.

5.Umaszcenie

Charakterystyczna sierść rozetowa, marmurkowa lub cętkowana, wiele odmian.
Leżący kot bengalski patrzy w obiektyw
5/7

Ciekawe fakty o rasie

Od konkretnych cech rasy po ogólny stan zdrowia — oto kilka interesujących faktów na temat kota bengalskiego

Lubi się wspinać – uważaj na cenne żyrandole

Pochodzą z dżungli i pewnie dlatego uwielbiają się wspinać tak wysoko, jak to tylko możliwe, najlepiej na najwyższy punkt w domu. Warto odpowiednio zabezpieczyć cenne pamiątki rodzinne, porcelanę, lampy i drogie meble. Zwinność i ciekawość to charakterystyczne cechy kota bengalskiego. Mają bardzo zwinne łapy, zdolne do wykonywania wielu skomplikowanych zadań. Bengalskie koty są znane z zamiłowania do włączania i wyłączania światła!

To prawdziwy król mieszkania!

Kot bengalski, ten wspaniały towarzysz całej rodziny, ma również niezwykle silny instynkt łowiecki. Należy pamiętać, że jeszcze całkiem niedawno jego przodkowie byli zupełnie dzicy. Kiedy pod koniec lat dziewięćdziesiątych rasa zyskała popularność, potencjalni nabywcy musieli uzyskać specjalną licencję, rodzaj pozwolenia na posiadanie kota bengalskiego. Ich pierwotna chęć i umiejętność do samodzielnego upolowania swojego obiadu nadal się utrzymuje Pamiętaj by uniemożliwić kotu dostęp do małych zwierząt domowych, takich jak myszoskoczki, chomiki czy kawie, utrzymywanych w tym samym domu. Kot bengalski ma niezwykle zwinne łapy i potrafi doskonale nimi manipulować: otwierać szafki, szuflady i wyciągać schowane przedmioty.

Przy takiej zróżnicowanej aktywności kalorie wydatkują szybko.

Jednak jak u każdego kota kontrola masy ciała i prawidłowe dawkowanie karmy są kluczowe dla zdrowia. Odpowiednia karma dostarczy im energię potrzebną do tak dużej aktywności i radości życia, nie wspominając o ogromnej ciekawości. Karma dla kotów bengalskich powinna być jakości i zawierać komplet potrzebnych składników pokarmowych, potrzebnych w okresie wzrostu a potem w dorosłym życiu. Ponieważ koty powinny jeść mało i często, podziel dzienną dawkę na kilka posiłków. Nigdy nie przekarmiaj swojego kota bengalskiego i utrzymuj jego elegancką sylwetkę.

Zdrowa dieta, zdrowszy kot

Zdrowe żywienie dostosowane do indywidualnych potrzeb odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia i dobrego samopoczucia kotów bengalskich. Pokarm dostarcza energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a pełnoporcjowa receptura karmy dla kotów musi zawierać odpowiednio zbilansowane wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Podawanie takiej karmy gotowej zapewnia kotu odpowiednią dietę, bez ryzyka szkodliwych dla zdrowia niedoborów czy przedawkowania substancji odżywczych. Czysta i świeża woda powinna być zawsze dostępna dla kota, co między innymi sprzyja regularnemu oddawaniu moczu. Koty są naturalnie przystosowane do zjadania około 7 - 10 niewielkich porcji pokarmu dziennie. Można spróbować podawania raz dziennie całej zalecanej porcji karmy suchej, co pozwoli twojemu kotu bengalskiemu regulować sobie tempo jedzenia w ciągu dnia. Poniższe zalecenia dotyczą zwierząt zdrowych. W razie jakichkolwiek problemów zdrowotnych kota skonsultuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ może być potrzebna specjalna karma weterynaryjna.

Okres wzrostu jest kluczowym etapem w życiu kota. To czas wielkich zmian, odkryć i nowych spotkań. Zapotrzebowanie kocięcia rasy kot bengalski na energię, białko, składniki mineralne i witaminy jest znacznie większe niż u dorosłego kota. Kocięta potrzebują energii i składników pokarmowych nie tylko do funkcjonowania organizmu, ale także rozwoju i budowy tkanek. Rozwój kocięcia przebiega w dwóch etapach:

Rozbudowa organizmu

Do 4 miesiąca życia

Odsadzanie, czyli etap stopniowego przechodzenia kocięcia z pokarmu płynnego (mleko) na stały. W tym samym czasie, czyli od 3 do 6 tygodnia życia, dochodzi również do wyrzynania się zębów mlecznych. W tym wieku kocięta nie potrafią jeszcze rozgryzać karmy suchej, więc muszą dostawać posiłek o miękkiej konsystencji (namoczone krokiety lub karma mokra). To ułatwia kotu przejście z pokarmu płynnego na stały.

Od 4 do 12 tygodnia życia

Naturalna odporność, jaką kocię otrzymało wraz z siarą (pierwsze mleko po porodzie) powoli wygasa, a układ odpornościowy kocięcia stopniowo się rozwija. W tym krytycznym momencie nazywanym luką immunologiczną ważne jest wspomaganie rozwoju naturalnej odporności kociąt, dzięki kompleksowi przeciwutleniaczy, w tym witaminie E. Okres wzrostu jest intensywnym, a zarazem bardzo wrażliwym etapem życia, bo kocięta mają szczególnie delikatny przewód pokarmowy. Dieta dla kotów w tym wieku powinna być nie tylko wysokoenergetyczna, aby zaspokoić potrzeby rosnącego organizmu, ale także musi zawierać wysoko strawne białko, aby chronić niedojrzały przewód pokarmowy i ułatwiać trawienie. Prebiotyki, takie jak fruktooligosacharydy, mogą również wspierać zdrowie układu pokarmowego, sprzyjając równowadze flory jelitowej. Jaki jest tego efekt? Prawidłowa konsystencja i objętość kału. Ponadto karma dla kocięcia powinna zawierać kwasy tłuszczowe omega 3 EPA i DHA, które wspomagają prawidłowy rozwój układu nerwowego.

Etap wzmacniania organizmu: od 4 do 12 miesiąca życia

Od 4 miesiąca życia tempo wzrostu kocięcia zmniejsza się, dlatego karma powinna zawierać nieco mniej energii. A szczególnie jest to ważne po zabiegu sterylizacji kocięcia. Między 4 a 7 miesiącem życia kocięcia uzębienie mleczne zaczyna być zastępowane stałym. Kiedy kocię ma już pełne uzębienie stałe powinno otrzymywać większe krokiety, które zachęcą je do rozgryzania karmy. Do ukończenia 12 miesiąca życia układ odpornościowy kociąt bengalskich stopniowo się rozwija. Kompleks przeciwutleniaczy (w tym witamina E) może pomagać wzmocnić naturalne mechanizmy obronne kota w tym okresie wielkich zmian, odkryć i nowych spotkań. Układ pokarmowy również się rozwija, a zdolność trawienna osiąga pełną wydolność po ukończeniu pierwszego roku życia kota. Wtedy należy już wprowadzić karmę dla kotów dorosłych.

Poza utrzymaniem zdrowia układu moczowego, ważnym u wszystkich kotów, istnieją też główne cele żywieniowe dla dorosłych kotów bengalskich:

Sprzyjanie utrzymaniu optymalnej masy mięśniowej tego energicznego kota, dzięki wysokiej jakości białku i umiarkowanej zawartości tłuszczu.

Wspomaganie optymalnego przebiegu trawienia oraz równoważenie flory jelitowej poprzez zastosowanie wysoko strawnych białek i prebiotyków.

Sprzyjanie utrzymaniu zdrowia skóry oraz piękna i połysku krótkiej sierści, dzięki dodatkowi specjalnie dobranych składników pokarmowych, takich jak wybrane aminokwasy, witaminy oraz kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6.

Wspomaganie higieny jamy ustnej dzięki odpowiedniemu kształtowi krokietów dostosowanemu do budowy szczęk oraz teksturze zachęcającej do rozgryzania karmy.

Koty starsze, powyżej 12 roku życia, mogą mieć trudności z wchłanianiem substancji odżywczych. Utrzymanie prawidłowej masy ciała u kota starszego i zminimalizowanie ryzyka niedoborów wymaga podawania mu karmy o wysokiej strawności oraz zawierającą wszystkie potrzebne organizmowi składniki pokarmowe w odpowiedniej ilości.

W miarę postępowania procesu starzenia u kotów mogą pojawić się problemy z zębami, a u niektórych osobników dochodzi również do pogorszenia zmysłów smaku i węchu, co często prowadzi do zmniejszonego pobrania pokarmu. Dostosowanie kształtu, rozmiaru i twardości czy tekstury krokieta do słabszej i delikatnej delikatnej szczęki kota starszego, sprzyja zachęcaniu go do zjedzenia całej porcji przeznaczonej dla niego karmy.

Poziom energii optymalny dla danego kota w dużej mierze zależy od trybu życia, a dotyczy to również zwierząt starszych. Dla kota starszego, który nadal regularnie wychodzi na zewnątrz, odpowiednia będzie karma o nieco wyższej zawartości tłuszczu. Z drugiej strony proces starzenia może nasilać ryzyko rozwoju nadwagi i otyłości u kotów przebywających wyłącznie w domu. Dlatego ich pobranie kalorii wymaga ścisłej i regularnej kontroli. Optymalna może być się wtedy okazać karma o umiarkowanej ilości tłuszczu.

Kot bengalski siedzący na drewnianym bufecie
6/7

Opieka nad kotem bengalskim

Wskazówki dotyczące pielęgnacji, szkolenia i ćwiczeń

Odziedziczone geny dzikiego kota z dżungli sprawiają, że zwinność i siła są cechami charakterystycznymi kota bengalskiego. Ten naturalnie atletyczny kot będzie potrzebował sporej przestrzeni w domu, a najlepiej też bezpiecznego wybiegu zewnętrznego. Wspinanie się i obserwacja świata są dla kota bengalskiego bardzo ważne. Na zewnątrz uważaj by kot nie tylko nie uciekł, ale też nie skrzywdził innych drobnych zwierząt. Wypuszczanie kota bez opieki stwarza ryzyko ze strony psów, drapieżników, ruchu ulicznego oraz naraża go na kradzież.

Pielęgnacja wspaniałej sierści kota bengalskiego będzie przyjemnością dla każdego, kto ulegnie urokowi tej rasy. Opieka nad kotem bengalskim jest stosunkowo łatwa, zwłaszcza gdy wcześniej przyzwyczaimy kota do tych zabiegów. Szczotkowanie raz w tygodniu powinno wystarczyć, również w okresie linienia, które nie jest intensywne. Kąpiel nie powinna być zbyt częsta, jedynie w razie potrzeby. Również pazury przycina się tylko kiedy jest to rzeczywiście potrzebne.

Kot bengalski szybko uczy się i jest łatwiejszy w szkoleniu niż wiele innych ras kotów. To koty bardzo oddane opiekunowi i lubiące być częścią grupy społecznej. Niezwykle czujne i sprytne, znane są z otwierania drzwi i szafek swoimi niezwykle sprawnymi łapami!

7/7

Ważne informacje o kotach bengalskich

Pomimo pochodzenia od dzikiego kota, rasa stała się bardzo przyjazna i wylewna w stosunku do człowieka. Koty tej rasy są jednocześnie sprawnym łowcą jak i domowym pieszczochem. Dobrze tolerują grzeczne dzieci, chociaż nigdy nie należy zostawiać ich razem bez dozoru. Usposobienie kota bengalskiego przypomina nieco psie: lubi podejmować się zadań i uczyć się komend!

Każde zwierzę może być agresywne, jeśli jest źle traktowane. To nie jest cecha rasy, tylko kwestia sytuacji. Zawsze zweryfikuj swoje zachowanie, jeśli kot zachowuje się w ten sposób. Koty bengalskie są zazwyczaj bardzo przyjazne i często skore do zabawy lub po prostu drzemki u boku opiekuna. W przypadku małych dzieci uważnie kontroluj ich kontakty z kotem, ponieważ mogą nieumyślnie skrzywdzić zwierzę. Kot bengalski ma silny popęd łowiecki, dlatego zabezpiecz przed nim małe zwierzęta, jak gryzonie czy króliki.

Źródła
  1. Veterinary Centers of America https://vcahospitals.com/
  2. Royal Canin Cat Encyclopaedia. Ed 2010 and 2020
  3. Banfield Pet Hospital https://www.banfield.com/
  4. Royal Canin BHN Product Book

Polub i udostępnij tę stronę