Jakie są zalety identyfikatorów i mikroczipów dla kotów?

Niestety statystyki odnalezienia zaginionego kota są znacznie niższe niż w przypadku psa. Jeśli więc zdarzy się nieoczekiwana sytuacja i Twój kot ucieknie lub się zgubi, możesz zwiększyć szansę na jego bezpieczny powrót do domu dzięki adresówce lub mikroczipowi.

Koty z adresówkami z danymi kontaktowymi lub mikroczipami (lub jednym i drugim) mają większą szansę na powrót do opiekunów.

W wielu krajach obowiązują wymogi prawne dotyczące identyfikatorów dla kotów.

Opiekunowie kotów bywają jednak niechętni identyfikatorom i mikroczipom. Czasami sądzą, że kot nie potrzebuje obroży ani adresówki, ponieważ nigdy nie wychodzi na zewnątrz. A przecież każdy zwierzak może wyślizgnąć się przez otwarte drzwi lub okno i tak znaleźć się na zewnątrz.

W wielu krajach rejestracja mikroczipa u kota jest wymogiem prawnym. Mikroczip to elektroniczne urządzenie wielkości ziarenka ryżu wstrzykiwane tuż pod skórę kota. Mikroczipowanie jest wykonywane przez weterynarza i jest bardzo szybką procedurą z ogromnymi korzyściami, jeśli wydarzy się coś niespodziewanego. Numer rejestracji mikroczipa jest przechowywany w centralnej bazie danych dostępnej dla wszystkich weterynarzy i organizacji ratowniczych za pośrednictwem skanera i komputera. Baza danych zawiera ważne informacje medyczne i kontaktowe, ale nie pełni funkcji lokalizatora kota. Oznacza to, że nie umożliwia zlokalizowania zwierzęcia, a jedynie odczytanie informacji podanych w celu skontaktowania się z Tobą.

W tym celu mikroczip musi zawierać aktualne dane kontaktowe, ponieważ to ułatwi służbom ratunkowym odwiezienie kota do domu. Jednorazowa opłata rejestracyjna za numer identyfikacyjny Twojego kota jest symboliczna. Choć mikroczipy są skutecznym narzędziem identyfikacyjnym, nie powinny być jedynym identyfikatorem kota. Najlepszym sposobem na zwiększenie szansy na powrót zaginionego kota do domu jest zastosowanie mikroczipa i bezpiecznej obroży z adresówką.

Widoczna obroża z adresówką jest łatwa do zauważenia z niewielkiej odległości i świadczy o tym, że kot ma dom.

Kiedy kot nie ma obroży, ludzie mogą błędnie założyć, że kot jest bezdomny lub dziki albo że prędzej czy później znajdzie drogę do domu. Może to być prawdą w przypadku kotów wychodzących, które rutynowo to robią, ale kiedy kot niewychodzący znajdzie się na zewnątrz, może być przestraszony i zdezorientowany. Gdy zachowanie kota napędza strach, może on naśladować zdziczałego kota. I znów: widoczna obroża wyraźnie wskazuje, że kot należy do kogoś.

Obroże dla kotów są bardzo lekkie i cienkie. Ponieważ kot może dostać się w trudno dostępne miejsce lub utknąć na ogrodzeniu czy krzaku, obroża samorozpinająca się jest dla Twojego pupila najbezpieczniejsza. W takich sytuacjach taka obroża automatycznie się odpina, uwalniając kota (jeszcze jeden powód, dla którego warto zastosować mikroczip jako zabezpieczenie awaryjne).

Niestety koty nie zawsze od razu akceptują obroże i wiszące adresówki. Jednak doświadczenie pokazuje, że większość przyzwyczaja się do nich w ciągu kilku dni. Jeśli adresówka zdecydowanie nie odpowiada kotu, możesz skorzystać z identyfikatora wsuwanego, który leży płasko na obroży i nie wydaje żadnych odgłosów. Obroża powinna być dobrze dopasowana i wystarczająco ciasna, ale nie za ciasna. Jeśli możesz wsunąć jeden palec między obrożę a szyję kota, to znaczy, że obrożę dobrze dopasowano.

Jeśli Twój kot lubi spędzać czas na zewnątrz, miej pod ręką kilka adresówek i obróżek na wypadek, gdyby kot je zgubił.

Tak. Aż 40% zaginionych kotów to koty niewychodzące. Taki kot może uciec przez przypadkowo otwarte drzwi lub okno (koty są mistrzami w znajdowaniu sposobów na gonienie ptaków). To samo może się zdarzyć w czasie klęski żywiołowej, pożaru lub ucieczki przed przerażającymi dźwiękami, takimi jak fajerwerki czy burza. W takiej sytuacji obroża pomaga szybciej wrócić do domu.

Kot może też wysunąć się z szelek. Założenie obroży oprócz szelek zapewnia, że w takiej sytuacji zwierzę ma adresówkę.